Resident Evil แฟนฟิค

ตอนนี้ เป็นตอนของ Chris Redfield นะจ๊ะ

Chris Redfield

ถ้าผมรู้ว่า เมียผมต้องไปเสี่ยงภัย อันตรายเพียงเพื่อ ช่วยลูกสาว ท่านประธานาธิบดี ผมคงไม่ยอมปล่อยให้เมียไปตามลําพังหนอกนะ แต่ช่วยไม่ได้จริงๆ เพราะเมียผมเลือกที่จะไป แต่ผมก็ได้แอบๆให้นาธานไปคอยช่วยเมีย ซึ่งนาธานเป็น ลูกน้องคนสนิทของผม ที่รอดมาได้ และเขาเป็น น้องชายของ เอด้า วอง พี่สาวเขาทํางานให้กับ ตาลุง อัลเบิร์ต เวสเกอร์

เขารู้ว่าพี่สาวเขาแอบรัก เมียผม แต่นางรักเขาไม่ได้ นางเลือกไปตามทางของนางทุกครั้งที่เมียผม ต้องการที่จะสานสายใยสัมพันธ์ แต่ตอนนี้ นางคงไม่แคร์แล้วล่ะ เพราะเมียท้องลูกผม ตอนออกไปปฏิบัติ ภารกิจ แต่นางก็ยังแอบๆช่วยเมียผมอยู่

'พี่ คริสฮะ ตอนนี้ผมพาเมียพี่ไปช่วย ลูกสาวท่านประธานาธิบดี อยู่นะฮะ' นาธานมักจะคอยรายงานผม ตลอดเวลา เขาสามารถปลอมตัว เป็นคนในหมู่บ้าน แล้วแอบเข้าไปช่วยเมียผม ที่นั่น แต่โชคดีที่เขาไม่ติดเชื้อ เมียผมก็เหมือนกัน แต่ตอนหลัง นาธานขับ เฮเลค็อปเตอร์ ช่วยเมีย กับ แอชลี่ย์ กลับมาอย่างปลอดภัย แอชลี่ย์รู้ว่า เมียผมท้องตอนที่เมียใกล้คลอดเนี่ยแหล่ะ

ผมรีบเดินทางไป โรงพยาบาลทันที หลังจากรู้ว่า เมียใกล้คลอด ผมก็ห่วงเมีย ไม่อยากให้เมียผมจากผมไป แต่เปอร์เซน ความรอดปลอดภัย ตอนนี้คงเดายาก ดีที่เมียไม่เป็นไร หลังคลอดลูกชายคนแรกของผม

'ที่รัก ลูกเราจะรอดมั๊ย' เมียผมจ้องเจ้าทารกตัวน้อย เพศชาย ที่นอนในอ้อมกอดแม่ ตาของแกเป็นสีแดงกํ่า ราวกับสีเลือด แต่หมอบอกว่าลูกผมไม่ได้ติดเชื้อ ไวรัส จากเจ้าหมู่บ้านนรกนั่น

'ลูกเราไม่เป็นไรหรอก ลีออน ไม่ต้องห่วง ร่างกายเขา แข็งแรงดี' ผมได้แต่ปลอบใจเมีย ที่นอนอยู่บนเตียง ด้วยความอ่อนเพลีย หลังลูกชายผม ฮันเตอร์ ได้ลืมตาดูโลก ซักพัก พวกหมอ กับ พยาบาล เรียกพวกผม ให้ออกไปรอข้างนอก เนื่องจากเมียผม ต้องพักผ่อน หลังคลอดลูก ผมเห็นเขาให้นมลูกชายผม ฮันเตอร์ ซึ่งตอนนี้แกยังเป็นเด็กแรกเกิด ใบหน้าของแกเหมือนแม่มาก แต่ตาของแกเป็นสีแดง

หลังจากนั้นไม่นาน ลูกชายผม ฮันเตอร์ เริ่มโตเป็นหนุ่ม แกอายุ ย่างเข้า 16 ปี ตอนแรก ที่แกเป็นเด็กเบบี้ ผมตกใจที่เห็นตาเขาเป็นสีแดง แต่หมอบอกว่าเขาไม่เป็นไร ผมสงสัยว่า อัลเบิร์ต ทําอะไรเมียผม ตอนที่ผมปล่อยให้เมียไป ผจญภัยตามลําพัง ที่หมู่บ้านนรก

ลูกชายผมเลือกที่จะเกณท์ทหาร ก่อนจะไปสมัครเป็นเจ้าหน้าที่ รักษาความปลอดภัย เหมือนแม่แก แกเก่งเรื่องศิลปะการต่อสู้ แล้วก็ใช้ท่า อาโครแบท กับใช้ เชือกสีดํา และก็เจ้า ทีสเซอร์ ที่ใช้ช็อต ศัตรู แกมีพลังแข็งแกร่ง พอๆกับ อัลเบิร์ต และรวดเร็ว ว่องไว ผมนี่แทบไม่ทันตั้งตัว ผมได้แต่มองลูกชายในห้องฝึกซ้อม แต่เมียผมคงกําลังนอนพักผ่อน ในห้องพัก ก่อนจะออกไปทําภารกิจ อีกที่นึง ลูก ชายผม เป็นนักแม่นปืน แต่ลูกชายผม ไม่เคยยิงพลาด แกสนิทกับลูกชายของ อัลเบิร์ต เวสเกอร์ ขนาดแกถูกเอด้า ช่วยออกมาจาก องค์กร อัมเบรลล่า แกก็ยังห่วงเพื่อนของแกอยู่ และนั่นทําให้ลูกผม ได้พบกับแม่ของเขา

Rewrite fanfiction Resident Evil Chris R. X Leon S Kennedy

Hunter Redfeild Kennedy

หลังจากที่ ลีออนให้กําเนิดผม ตอนนั้นผมไม่เคยรู้ตัวมาก่อนเลยว่า ตัวเองมีภูมิคุ้มกัน โรคไวรัสประหลาด มิน่าล่ะแม่ผมถึงรับภารกิจช่วยพี่แอชลี่ย์ ลูกสาวของท่านประธานาธิบดี จากหมู่บ้านติดเชื้อ ผลปรากฎแม่ไม่เป็นอะไร แต่พี่แอชลี่ย์ ดันโดนซะนี่ เท่าที่ผมจําได้นะ ตอนนั้นแม่อุตส่าห์ยอมเสี่ยงภัย อันตรายจากผู้คนในหมู่บ้านแห่งนี้

ตอนที่แม่รู้ตัวว่าท้องผม แม่ตกใจ และไม่คิดว่าเป็นความจริง แม่ยังนึกว่าตัวเองติดเจ้าเชื้อไวรัสที แต่พอผลตรวจ จากโรงพยาบาลออกมาว่า แม่ผม ลีออน ท้อง 4 เดือนกว่าๆ แม่ตกใจแทบช็อค

'ที่รัก ลูกเราจะรอดมั๊ย' แม่จ้องหน้าผม หลังคลอดผมเสร็จ แต่ตอนนั้นผมตาสีแดง เหมือนตาลุง อัลเบิร์ต เวสเกอร์ แต่ใบหน้าผมถอดแบบมาจากแม่ผม ลีออน สก๊อต เคเนดี้ ซึ่งพ่อผม คริส เรดฟีลคิดว่า ลุงอัลเบิร์ต ข่มขืนแม่ หลังจากที่ช่วยแม่จากหมู่บ้านนรกนั่น แต่ก็เปล่า

'ผมว่าเขาไม่เป็นไรหรอก ลูกเราแข็งแรงจะตาย' พ่อผมปลอบใจแม่ แต่ในใจแม่กลับคิดอีกอย่าง ผมไม่ได้ติดเชื้อ หมอก็เช็คร่างกายผมแล้ว ก่อนจะยอมให้ผมได้อยู่ในอ้อมกอดแม่ ในขณะที่แม่ป้อนนมผม ด้วยการปลดกระดุมชุดผู้ป่วย และวางผมแนบอก ผมดูดนมผ่านทางหัวนมแม่ ข้างซ้าย ในขณะที่หมอและคนอื่นๆ ปล่อยให้เวลาผมทําความคุ้นเคยกับแม่

หลังจากที่ผมดูดนมแม่จนอิ่ม แม่นอนกอดผม ในอ้อมแขน แล้วนอนด้วยกัน ตอนนั้นผมยังเป็นเด็กแรกเกิด นอนอยู่ในผ้าห่มเด็กเบบี้ พ่อบอกว่า ตอนแม่ท้อง ผมสี่เดือนหน้าท้องแม่ยังคงเหมือนเดิม ไม่ได้ขยายใหญ่ขึ้น เหมือนคนท้องทั่วไป ตอนนั้น คุณตํารวจที่ขับรถพาแม่ไปส่งที่หมู่บ้านนรกนั่น พวกเขาไม่รู้ว่าแม่มีท้องผม และแม่ผมก็มีอาการปรกติ แม่ผมเป็นเจ้าหน้าที่ซีไอเอชาวอเมริกัน ที่ทํางานให้กับรัฐบาล แต่ด้วยความที่ผมมีภูมิคุ้มกัน ซึ่งได้จากพ่อ คริส เรดฟีล ตอนที่พ่อติดอยู่ในบ้านคฤหาสถ์ ของ ลุง อัลเบิร์ต ตอนนั้น ลุงอัลเบิร์ต ได้ฉีดวัคซีนภูมิคุ้มกัน โรคไวรัสทีให้พ่อ ซึ่งหลังจากที่ พ่อแม่ผม มีอะไรกันในกระท่อม ตอนนั้นแม่ผมก็ตั้งครรภ์ ตอนกลับมาที่ อเมริกา

ครั้งแรกแม่ไม่รู้ว่าตัวเองมีภูมิคุ้มกัน จนกระทั่ง ท้อง 4 เดือนกว่าๆ ถึงรู้

'นายก็เหมือนฉันน่ะสิ ฮันเตอร์'

'พ่อนายช่วยชีวิต ฉันกับแม่'

'พ่อฉัน?'

'อัลเบิร์ต เวสเกอร์' ผมตอบไปตามความจริง ทําไมผมจะไม่รู้ ป้าเอด้า วองบอกผม หมดทุกอย่าง

'พ่อ นายชื่อ คริส เรดฟีล แม่นาย คือ ลีออน สก็อต เคนเนดี้?'

'ใช่แล้วล่ะ' ผมบอกเขา

'มิน่าล่ะ ฉันถึงว่าทําไมนายหน้าคุ้นๆ นายดูเหมือนเจ้าหน้าที่ ลีออน เคนเนดี้มากๆเลยนะ ฮันเตอร์' เจคเอ่ยขึ้น เขาเป็นเพื่อนสนิทของผม ตั้งแต่ตอนที่ผม เข้าค่ายทหาร ตอนแรกแม่ไม่อยากให้ผม เสี่ยงอันตราย แต่ผมเป็นคนเลือกเอง

'ฮันเตอร์ หนูคิดให้ดีๆนะลูก แม่เจออันตรายมาเยอะแล้ว พ่อหนูก็เหมือนกัน' แม่ผมยังคงเป็นห่วงผม

'ลีออน ผมไม่เห็นด้วยนะ ที่ลูกจะเลือกเดินตามรอยเท้าพวกเรา' พ่อผมหันไปพูดกับแม่ แต่แม่ก็ไม่คิดจะห้ามผม แค่บอกผมให้คิดดีๆ ก็แค่นั้น

'ที่รัก ฉันห้ามลูกไม่ได้หรอกนะ ลูกเราไม่ใช่เด็กอีกต่อไป' แม่หันมามองหน้าผม แต่ไม่ว่าผมจะอายุเท่าไหร่ พ่อก็มองผมเป็นเด็กตัวเล็กๆ ในสายตาเขา มีแต่แม่ที่เข้าใจผม พ่อโอบเอวแม่ และหอมแก้มข้างซ้ายของแม่เบาๆ แต่ไม่ทันไรพอเอื้อมมือไปแตะ ตรงหน้าท้องแม่ พ่อผมสะดุ้ง

'ลีออน นายท้องอีกแล้วเหรอ' พ่อกระซิบที่หูแม่ แม่สะดุ้ง ก่อนจะลูบท้องตัวเอง ใช่แม่มีท้อง และผมสังหรณ์ว่าลูกในท้องแม่ จะเป็นผู้ชาย ใจจริงนี่พ่อจะไม่ให้แม่ท้องว่างเลยสินะ

'ที่รัก ฉันไม่คิดว่า เราควรจะมีลูกนะ' แม่หันไปบอกพ่อ

'แต่ผมว่าคุณท้องนะ ลีออน' พ่อผมเอ่ยขึ้น

'อีกแล้วเหรอเนี่ย?' แม่ผมได้แต่ถอนหายใจ ด้วยความรู้สึกเบื่อหน่าย ใช่แม่ผมเป็นเจ้าหน้าที่ ซีไอเอ และงานของแม่มักจะเสี่ยงภัยอันตราย แม่เลยไม่อยากจะมีลูกเพิ่ม แต่ทําไงได้ หลังกลับจากช่วยลูกสาวท่านนายก พ่อกับแม่ก็มีอะไรกันอีก เนื่องจากพวกเขาไม่ค่อยได้เจอกันบ่อย จนกระทั่ง คราวนี้แม่ท้องลูกคนที่สอง ซึ่งเป็นน้องชายผม ในขณะที่กําลังจะปฏิบัติหน้าที่ ภารกิจต่อไป